گر نگاهی به ما کند زهرا...

مهمونی دعوت بودیم و در محفل گرم خانواده همسر، گرمِ صحبت.

صحبت از کربلا شد، خواهر شوهرم گفت انقد من اربعین دلم میخواد، ولی همسرم میگه اربعین جای خانم ها نیست.

(چقدر من از این جمله حرصم می‌گیره. ولی خویشتن داری کردم اونجا) 

شروع کردم نگرانی هاش رو یکی یکی رد کردن، از تجربه هام گفتم، از فضا گفتم از وظیفه گفتم از ارجح بودن حضورمون نسبت به زیارت و....

تهش هم گفتم که تردید نکنه و حتما با همسرش حرف بزنه که ان شاالله روزیش بشه امسال.

بنده خدا دو هفته هم نگذشت. پیغام داده اربعین ما باهاتون میایم. :)

خب خواهر شوهرِ عزیزم، گفتم برو، نگفتم با ما بیای که! :))

چرا جوون ها رو درک نمیکنن مردم؟ :)

*

+ نگران همه چیز هستم، و امسال بیش از هر سال دیگه ای غیر قابل پیش بینیه... فقط خداااا کنه بریممم.... همین، دیگه بقیه اش رو من نمیدونم